آرمانشهر واقع‌بین‌ها و راه رسیدن به آن

آرمانشهر واقع بین ها
بدون آرمانشهر گم میشویم

دویست سال پیش در کوچه های خاکی فقر میلولید و بیماری بیدار میکرد اما اکنون بشریت تغذیه ای مناسبتر، لباسی بهتر و سرپناهی مناسبتر دارد پس هنگام آن رسیده که روزهای بهتری را در ذهنمان تصویر کنیم و به سوی آن گام برداریم، درست مانند روتخر برخمان که در کتاب آرمانشهر واقع بین ها و راه رسیدن به آن از رویای هفته ای 15 ساعت کار در هفته برای همه مینویسد. او از همه میخواهد در ذهنشان این ایده را تصویر کنند و در این مسیر خلاقانه پیش روند.

درباره نویسنده

روتخر برخمان (۲۶آوریل۱۹۸۸ ) تاریخ‌نگار و نویسنده‌ی هلندی است، که چهار کتاب را با موضوعات تاریخ، فلسفه و اقتصاد به‌رشته‌ی تحریر درآورده ‌است. یکی از این کتاب‌ها، آرمانشهر واقع بین ها و راه رسیدن به آن، به‌ سی و دو زبان ترجمه شده‌است، و نسخه‌ی هلندی آن پرفروش‌ترین کتاب این کشور شد. این کتاب جنبشی را برای تثبیت حداقل درآمد پدید آورد که به‌زودی به‌سرخط اخبار بین‌المللی رسید. کار او در واشینگتن پست، گاردین و بی‌بی‌سی مورد معرفی قرار گرفته ‌است. گاردین او را «پسر شگفت‌انگیز هلندی ایده‌های نو» معرفی می‌کند، و تد او را «یکی از مهم‌ترین اندیش‌مندان جوان اروپایی» می‌داند. سخن‌رانی او در تِد، با عنوان فقر فقدان شخصیت نیست، فقدان پول نقد است، به‌عنوان یکی از ده سخن‌رانی برتر سال ۲۰۱۷ انتخاب شده ‌است.

برشی از کتاب

در آغاز، آرمانشهر ما مثل همیشه کوچک خواهد بود. پایه های چیزی را که امروز تمدن مینامیم مدتها پیش خیالپردازانی نهادند که ساز خودشان را میزدند. رابرت اوون (1858_1771) کارخانه داری مدافع رهایی کارگران انگلیسی بود و کارخانه نساجی موفقی داشت که در آن کارگران حقوق عادلانه میگرفتند و تنبیه بدنی ممنوع بود. و جان استوارت میل (1806_1873)فیلسوف حتی به برابری زن و مرد اعتقاد داشت. (شاید تا حدی به این دلیل که نیمی از آثارش را همسرش نوشته بود.)
اما در یک چیز تردیدی نیست: بدون این خیالپردازان ساده دل تمامی اعصار، ما هنوز هم فقیر، گرسنه، کثیف، هراسان، کودن، بیمار و زشت بودیم. بدون آرمانشهر گم میشویم. نه اینکه زمانه فعلی بد باشد، اصلا. اما اگر امید به چیزی بهتر نداشته باشیم، کسل کننده است.